Praga Noir

Zbiór, w którym pojawiają się najgłośniejsze nazwiska współczesnej literatury czeskiej, jest pełen niespodzianek i oferuje nam Pragę, która przepysznie miota się między tym, co magiczne, a tym, co obskurne, między mglistą przeszłością a przyszłością hi-tech. Pavel Mandys

Praga Noir

Premiera: listopad 2019

Tłumaczenie z języka czeskiego: Dorota Dobrew i Anna Radwan-Żbikowska

Wydanie: I

ISBN: 978-83-62498-33-8

Format: 135 x 210 mm

Liczba stron: 330

Oprawa: miękka

Seria: Noir

Cena: 45 zł (kup u nas!)



Autorzy opowiadań antologii Praga Noir:




Chaim Cigan

(ur. 1942 r.), pod tym pseudonimem w 2014 r. Karol Sidon, naczelny rabin Republiki Czeskiej, sygnatariusz Karty 77, wydał pierwszą część tetralogii Kde lišky dávají dobrou noc (Gdzie lisy mówią dobranoc), w której zaskoczył czytelników przede wszystkim połączeniem elementów science fiction i fantasy. Jako Chaim Cigan opublikował również zbiór opowiadań opartych na motywach apokryficznych Malý pan talisman (Mały pan talizman). Zadebiutował w drugiej połowie lat sześćdziesiątych jako scenarzysta telewizyjny i filmowy oraz autor kilku sztuk teatralnych i utworów prozatorskich, które zostały wydane w drugim obiegu, a oficjalnie ukazały się dopiero po roku 1989.

Martin Goffa

(ur. 1973 r.), powieści kryminalne zaczął pisać po odejściu z policji. Od 2013 roku opublikował pięć książek (w tym jeden zbiór opowiadań) połączonych postacią głównego bohatera, Mika Syrovego, byłego policjanta, który powrócił do tropienia przestępców. Kolejna powieść, thriller Vánoční zpověď (Świąteczna spowiedź, 2013), opowiada o desperacie, który postanawia okrutnie się zemścić na firmie lichwiarskiej, która pozbawiła go majątku. Na tle współczesnej czeskiej literatury detektywistycznej twórczość Goffy wyróżnia się sugestywnym, pełnym empatii zarysowaniem postaci przestępców.

Irena Hejdová

(ur. 1977 r.), z zawodu jest przede wszystkim scenarzystką. Swoje opowiadania publikowała w kilku tematycznych antologiach wydawnictwa Listen. Za pracę scenopisarską otrzymała nagrody: Cena Sazky za scenariusz do filmu Děti noci (Dzieci nocy, premiera 2008) oraz nagrodę specjalną programu Scriptteast na festiwalu w Cannes (2010) za adaptację powieści Petry Hůlovej Paměť mojí babičce (polskie wydanie Czas Czerwonych Gór, scenariusz nie był dotąd zrealizowany).

Michaela Klevisová

(ur. 1976 r.), jedna z najpopularniejszych autorek wśród młodego pokolenia twórców powieści kryminalnych. Pierwszą powieść Kroky vraha (Kroki mordercy) opublikowała w 2007 roku; otrzymała za nią Nagrodę Jiřiego Marka za najlepszy kryminał roku. Następnie napisała kolejne cztery powieści kryminalne, w których kładzie nacisk przede wszystkim na profile psychologiczne podejrzanych, świadków i złoczyńców. Wydała również trzy tomy opowiadań, których bohaterami głównymi lub drugoplanowymi są koty.

Štěpán Kopřiva

(ur. 1971 r.), Ten oryginalny przedstawiciel czeskiej SF i fantastyki zaskarbił sobie sympatię czytelników powieściami inspirowanymi krwawymi horrorami, które wzbogacił o pierwiastki hiperboli i parodii: Zabíjení (Zabijanie), Asfalt czy Holomráz (Mróz bez śniegu). W 2005 r. wydał powieść Rychlopalba (Szybkie strzelanie), prawdopodobnie najlepszy przykład czeskiego kryminału w stylu hardboiled.

Ondřej Neff

(ur. 1945 r.), weteran i największy żyjący przedstawiciel czeskiej literatury science fiction. Wydał kilkadziesiąt książek (powieści, opowiadań i tekstów publicystycznych). Często sięga po formę kryminału czy thrillera, ostatnio w powieści Tušení podrazu (Wyczucie oszustwa) – historii fikcyjnych poszukiwań zaginionego rękopisu książki Ludvíka Součka Tušení světla (Wyczucie światła).

Markéta Pilátová

(ur. 1973 r.), pisarka i dziennikarka, mieszka głównie w Ameryce Południowej. Zasłynęła surrealistycznymi opowiadaniami, w których rzeczywistość czeską połączyła z rzeczywistością południowoamerykańską. W powieści Tsunami blues (2014) korzysta z motywów thrillera szpiegowskiego; również miejsce akcji powieści, współczesna Kuba, której przeszłość powiązana jest z komunistyczną Czechosłowacją, nawiązuje do klasycznych dzieł Grahama Greene’a. Teksty Pilátovej przetłumaczono już na sześć języków, w tym niemiecki, hiszpański i portugalski.

Jiří W. Procházka

(ur. 1959 r.), enfant terrible czeskiej literatury SF. Wsławił się wprowadzeniem pierwiastków gatunku hardboiled do powieści detektywistycznej, która w latach 90. miała w Czechach formę raczej konserwatywną. Był pierwszym czeskim pisarzem, który eksperymentował z cyberpunkową prozą, potem przerzucił się na fantasy. Razem ze swoją partnerką Klárą Smolikovą opublikował powieść detektywistyczną Mrtvá šelma (Martwy drapieżnik, 2015), której fabuła rozgrywa się w Muzeum Husyckim w Táborze. Pracuje nad swobodną kontynuacją tego utworu, którego wydarzenia rozgrywają się w Kutnej Horze.

Petra Soukupová

(ur. 1982 r.), pisarka oraz scenarzystka filmowa i telewizyjna. Szerzej zaistniała w 2009 roku po publikacji tryptyku opowiadań pod tytułem Zmizet (polskie wydanie Zniknąć, 2012), który zdobył najważniejszą czeską nagrodę literacką Magnesia litera w kategorii książka roku i znalazł się na listach bestsellerów. Poza tym opublikowała kolejne cztery książki, w tym jedną dla dzieci. Głównym tematem twórczości Petry Soukupovej są mniej lub bardziej zaburzone relacje rodzinne. Jej książki zostały przetłumaczone m.in. na języki polski i włoski.

Petr Stančík

(ur. 1968 r.), ten niekonwencjonalny poeta i prozaik już w latach dziewięćdziesiątych poruszał się na granicy fantastyki i parodii. Zyskał popularność po opublikowaniu okraszonej czarnym humorem powieści detektywistycznej Mlýn na mumie (2014, nagroda Magnesia Litera, polskie wydanie 2016, Młyn do mumii). Akcja toczy się w XIX-wiecznej Pradze. Poszukiwania seryjnego mordercy łączą się z ekstrawagancjami kulinarnymi i wyprawami w zapomniane zakątki tamtej rzeczywistości.

Michal Sýkora

(ur. 1971 r.), wykładowca uniwersytecki, literaturoznawca, autor monografii o twórczości Vladimira Nabokova. Wielu czytelników było zaskoczonych, kiedy zaczął pisać kryminały. Po pierwszym, zatytułowanym Případ pro exorcistu (Sprawa dla egzorcysty, 2012) opublikował trzy kolejne powieści, w których morderstwa w Ołomuńcu i okolicach bada policyjna ekipa komisarz Výrovej. Na podstawie trzech jego powieści nakręcono miniseriale telewizyjne.

Petr Šabach

(ur. 1951 r., zm. 2017 r), jeden z najpopularniejszych czeskich autorów po 1989 roku. W swoich opowiadaniach i powieściach chętnie umieszczał wątki kryminalne. Jego bohaterowie wdają się w konflikty z półświatkiem, ale wychodzą z nich cało dzięki swoim sprytnym planom. Po raz ostatni autor wykorzystał ten model w powieści Rothschildova flaška (Butelka Rothschilda, 2015).

Kateřina Tučková

(ur. 1980 r.), autorka trzech powieści, z których wielkim bestsellerem stały się przede wszystkim Žítkovské bohyně (2012, polskie wydanie Boginie z Žítkovej, 2014). W swoich książkach chętnie wykorzystuje motyw poszukiwania. Często wraca do przeszłości swoich bohaterów i tropi krzywdy wyrządzone im przez reżimy komunistyczny i nazistowski. Jej teksty przełożono na trzynaście języków, w tym niemiecki i arabski.

Miloš Urban

(ur. 1967 r.), po wydaniu powieści Klątwa siedmiu kościołów (1999, polskie wydanie 2006), która odniosła ogromny sukces w kraju i za granicą (rekordowej sprzedaży doczekał się zwłaszcza przekład hiszpański), autor – praski patriota – tworzy głównie postmodernistyczną prozę, której akcja toczy się wokół tajemniczych morderstw oraz ochrony cennych zabytków architektury. Jego powieść Přišla z moře (Przyszła z morza, 2014), której fabuła rozgrywa się w Anglii, jest bliska gatunkowi noir.

Pavel Mandys (redaktor antologii)

(ur. w 1972 r.), dziennikarz, krytyk i organizator corocznej nagrody literackiej Magnesia Litera. Recenzent w magazynie internetowym iLiteratura.cz. W 2012 r. wydał książkę pod tytułem Prague: The City of Literature celem wsparcia zakończonej sukcesem kampanii miasta o przyznanie tytułu Kreatywne Miasto Literatury UNESCO. W 2013 r. opublikował encyklopedię 2x101 Books for Kids and Young Adults. Obecnie mieszka w praskiej dzielnicy Smíchov (Praga 5).